Doria

Aan het begin, aan het eind van de 19e eeuw, in Sarmede, op de heuvels van Treviso, is er een oven waarmee Alessandro Zanin brood produceert. Het gaat goed samen met een banketbakker, Antonietta Donadon, en naast het brood wordt er ook gebak gebakken. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd de verkoop uitgebreid naar de omliggende dorpen: zijn zoon Ugo legde zich toe op leveringen en sommige arbeiders hielpen met de productie. In 1950 kocht Ugo Zanin, toen aan het hoofd van het bedrijf waar zijn twee jonge zonen, Gastone en Giorgio, ook werken, een hoekje in Orsago waar hij een kleine fabriek met een tiental werknemers bouwde. Het bedrijf heet Zanin Ugo & Zonen.

In het midden van de jaren '50 ontmoette Ugo Zanin de Zwitserse René Italo Ricolfi Doria in een kuuroord, die in Haute-Savoie koekjes produceert onder de merknaam Doria. De twee worden vrienden en gaan een handgeschreven overeenkomst aan waarmee ze zich ertoe verbinden om hun respectievelijke markten niet binnen te dringen met hun producten en waarmee Zanin die naam mag gebruiken.

In 1950 werd de Bucaneve biscuit ontworpen en gelanceerd. Met zijn goedheid en onmiskenbare bloemvorm is het de huizen van de Italianen binnengedrongen en sindsdien is het een echte cultkoek gebleven.